به گزارش گروه سایر رسانه‌های خبرگزاری فارس، سید عبدالمجید رکنی تهیه‌کننده برنامه‌های معارفی تلویزیون، در مصاحبه‌ای با روزنامه فرهیختگان به کمبود فکرهای خوب در برنامه‌های معارفی اشاره کرد.
رکنی گفت: یک نکته در بحث ارتقای سواد دینی مردم در جامعه وجود دارد و بحث دیگر رشد این بخش درمقایسه با بخش‌های دیگر است. یک موقع خود مناسک دینی را در نظر می‌گیریم که باید بگوییم سواد دینی مردم و اتفاقات مناسکی در این سال‌ها رشد خوبی داشته است. به‌عنوان مثال در سال‌های گذشته خبری از اعتکاف عمومی نبود اما الان همه اعتکاف را می‌شناسند و در سال‌هایی بسیار باشکوه هم برگزار شده است.
دو سوال اینجا مطرح است؛ اول آنکه آیا تلویزیون متناسب با رشد جامعه در حوزه مناسک دینی رشد داشته و دیگر اینکه آیا تلویزیون نسبت به سایر بخش‌های برنامه‌سازی این رشد را در برنامه‌های دینی هم به صورت متناسب داشته یا خیر؟ درمورد رشد برنامه‌های تلویزیون همزمان با رشد مناسکی جامعه به نظر می‌رسد این اتفاق افتاده، یعنی تلویزیون از مناسک جامعه متاثر شده است. تلویزیون در شب‌های قدر سال‌های اخیر پررنگ‌تر ظاهر شده است؛ چراکه جامعه در این زمینه پررنگ‌تر عمل کرده است.
اما این رشد در مقایسه با سایر ابعاد رسانه هم باید بررسی شود. ممکن است یک برنامه معارفی تلویزیون در 25 سال پیش قوی‌تر از برنامه‌های درحال حاضر باشد. بنابراین شما یک خط سیر را در آن مشاهده نمی‌کنید که همیشه رو به صعود باشد. این خط سیر چه از حیث آدم‌های داخل صحنه و چه از حیث نوع کار تلویزیونی افت‌وخیز داشته و این برای برنامه‌های دینی اتفاق خوبی نبوده است. به نظر می‌آید ما باید روند روبه رشدی می‌داشتیم.
در بحث برنامه‌سازی ممکن است برنامه‌سازی شکلی داشته باشیم، مثلا اخبار از آن زمانی که به یاد داریم، همین‌گونه است. جذابیت اخبار ممکن است تابع محتوا باشد، نه تابع فرم! مثلا چیزی که ممکن است اخبار ساعت 21 را از 20:30 مجزا کند محتوایی است که ارائه می‌دهد. در بحث برنامه‌سازی دینی الزاما استفاده از تکنولوژی اتفاق جدیدی را رقم نمی‌زند. ممکن است برای بار اول جذاب باشد ولی دفعات بعد تکراری است و امر مهمی برای آن به نظر نمی‌رسد.
در تلویزیونی که اصالتا قرائت انقلاب اسلامی بر آن حاکم است، برنامه‌ای هم باشد که در آن چالشی بین نظریه‌ای که در اسلام عربستانی و اسلام امام‌خمینی(ره) بیان می‌شود، برگزار شود اما مخاطب می‌داند این برنامه آموزشی نیست و می‌خواهد فرصتی ایجاد کند که اگر ما حرفی داریم که می‌توانیم جواب قرائت اسلام عربستانی را بدهیم به گوش مخاطبان برسانیم و آنها هم اگر حرفی دارند که مستدل است بیان کنند.
قاعدتا تلویزیون باید زیرچتر قرائت انقلاب اسلامی از دین فضا را برای صداهای مختلف که از این موضوع برداشت متفاوتی دارند، فراهم کند و به دنبال ارائه نگاه فرمایشی نباشد. توقع اسپانسر آوردن و اسپانسر داشتن اساسا در برنامه‌های دینی اشتباه است. این نگاه اساسی است، ولی آیا به برنامه‌های دینی پول خوبی می‌دهند؟ نگاه من این است که مشکل برنامه‌های دینی در ابتدا پول نیست. مشکل اساسی برنامه‌های معارفی این است که نگاه بخشی از مدیران و سیاست‌های سازمانی ما معطوف به این نیست که مردم نیاز به معارف الهی دارند، اگر این نگاه عوض شود همان‌طور که برای برنامه‌های خبری دنبال حامی مالی نیستند و بیان خبر به بهترین شکل را وظیفه اصلی رسانه جمهوری اسلامی می‌دانند، برای برنامه‌های معارفی هم این‌گونه عمل می‌کنند.
مساله مهم و خلأ اصلی برنامه‌های معارفی درحال حاضر نبود این فکر حمایتی و از سوی دیگر کمبود فکرهای خوب در حوزه برنامه‌سازی دینی است.
انتهای پیام/
